
12
2020” Η Στέλλα Μαρή στην Αρρώστια του Θανάτου της Μαργκεριτ Ντυράς, σε σύνθεση και σκηνοθεσία της (από το Φεστιβαλ “Οι μαθητές του Άκη Δαβη θυμουνται” – στη μνήμη του Άκη Δαβη- Μάιος 2018- Kodo da stage του Χρ. Βλάσση)
” Η Στέλλα Μαρή στην Αρρώστια του Θανάτου της Μαργκεριτ Ντυράς, σε σύνθεση και σκηνοθεσία της (από το Φεστιβαλ “Οι μαθητές του Άκη Δαβη θυμουνται” – στη μνήμη του Άκη Δαβη- Μάιος 2018- Kodo da stage του Χρ. Βλάσση)
https://www.facebook.com/groups/314581498583800/permalink/3780079768700605/
Ευχαριστoύμε Χρήστο Βλάσση ( Christos Vlassis ) που ανεβάζεις βίντεο παρουσιάσεων μας από τότε…το Μάιο, 3 χρόνια πριν ..- από το φεστιβάλ στο χώρο του Χρήστου, Codo stage, πρώην μαθητή του Άκη…, στη μνήμη του αγαπημένου Άκη Δαβή….εκλεκτού δασκάλου, ηθοποιού, σκηνοθέτη, ιδρυτή και υπεύθυνου του Θεάτρου Αλκμήνη. Είχα την τύχη να έχω υπάρξει μαθήτρια, συνεργάτιδα και φίλη του πλέον … Μετείχα στο φεστιβάλ με απόσπασμα/σύνθεση από την “Αρρώστια του θανάτου’ της Μαργκεριτ Ντυράς (έπαιζα η ίδια, σε σύνθεση και σκηνοθεσία μου). Ο Άκης έφυγε αιφνίδια από τη ζωή τον Ιανουάριο του 2008- εν μέσω των παραστάσεων μας ( Two for the Seesaw – Δύο για την Τραμπάλα, του William Gibson) στο θέατρο του, Θέατρο Αλκμήνη. Έπαιζε αυτός κι εγώ, σε σκηνοθεσία του, ενώ είχα κάνει και μετάφραση. 10 μήνες μετά το θάνατο του, το ανεβάζω σε μια άλλη “ανάγνωση”, σε άλλο χώρο, Θέατρο Ραγες, με εμένα και το Δημήτρη Παπαναστασίου. Αφιέρωσα την παράσταση στη μνήμη του. Ήταν η πρώτη μου σκηνοθεσία…και θυμόμουν τον Άκη να μας λέει ότι “οι μεγάλες απώλειες τροφοδοτούν τη σχέση μας με την τέχνη”…
Καλό μας απόγευμα
